Uchwała Nr XLII/377/2006

Rady Miejskiej w Kuźni Raciborskiej

z dnia 25.05.2006r.

 

w sprawie stanu dróg wojewódzkich i krajowych położonych

na terenie województwa śląskiego

 

Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr. 142, poz. 1591 z późn. zm.)

Rada Miejska w Kuźni Raciborskiej

uchwala, co następuje:

§ 1

1.       Wyraża głębokie zaniepokojenie ciągle pogarszającym się stanem dróg krajowych i wojewódzkich położonych na terenie województwa śląskiego.

2.       Uzasadnienie zawiera załącznik do niniejszej uchwały.

§ 2

Wezwać Marszałka Województwa Śląskiego, Dyrektora Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych w Warszawie oraz Dyrektora Zarządu Dróg Wojewódzkich w Katowicach o podjęcie natychmiastowych i skutecznych działań w celu radykalnej poprawy stanu technicznego śląskiej substancji drogowej.

§ 3

Wystąpić do wszystkich samorządów terytorialnych Województwa Śląskiego o podjęcie uchwał popierających stanowisko Rady Miejskiej w Kuźni Raciborskiej.

§ 4

Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta Kuźnia Raciborska.

§ 5

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

PRZEWODNICZĄCY

RADY MIEJSKIEJ

(-) MANFRED WRONA

          Załącznik do Uchwały Nr XLII/377/2006

                               Rady Miejskiej w Kuźni Raciborska

z dnia 25.05.2006r.

 

 

Uzasadnienie do uchwały

Stan techniczny dróg krajowych i wojewódzkich położonych na terenie, nie tylko gminy Kuźnia Raciborska, ale na terenie całego województwa śląskiego jest katastrofalny. Powoduje to znaczne utrudnienia w poruszaniu się pojazdów. Stan ten bezpośrednio wpływa na zagrożenie zdrowia i życia osób korzystających z nich. Użytkownicy dróg ponoszą również bardzo wysokie koszty naprawy usterek i usuwania awarii powstałych w pojazdach.

Na przestrzeni ostatnich lat, spękania, głębokie dziury, załamania poboczy, fałdy i prowizoryczne naprawy, stały się dla zarządców dróg zjawiskiem „normalnym”, którego nie da się przezwyciężyć.

Sytuację te pogłębia dodatkowo katastrofalny stan infrastruktury drogowej w postaci: braku oznakowania poziomego, zniszczenia krawężników, złego stanu systemów odwodnienia dróg i studzienek ściekowych oraz przydrogowych zjazdów i parkingów. W wielu miejscach jest brak chodników i bezpiecznych stref przejścia dla pieszych.

            Równolegle do tej sytuacji możemy zaobserwować totalny brak zharmonizowanych działań Zarządców dróg różnych kategorii, w kierunku poprawy tej sytuacji.

W przeważającej ilości przypadków mamy do czynienia z działaniami, które nie poprawiają sytuacji. Chodzi tu o wyznaczanie przez zarządców dróg kolejnych stref ograniczenia prędkości i wykonywanie drobnych, powierzchniowych, niestarannych i nietrwałych napraw.

            Zaniepokojenie musi budzić fakt wykonywania remontów przez zarządców dróg, dopiero w ostateczności, tj. głównie pod presją lokalnych władz samorządowych i inicjatyw obywatelskich. Inwestycje rzadko wynikają z przyjętych planów, a remonty bieżące z konieczności. Planowane inwestycje drogowe (budowa przebudowa, remont obiektów) ujęte w wieloletnim Wojewódzkim Planie Inwestycyjnym Urzędu Marszałkowskiego przyjmowane są bez konsultacji z właściwymi terytorialnie samorządami, zaś po ich przyjęciu i określeniu terminu realizacji w sposób dowolny, również bez konsultacji i przekazania informacji zmieniane.